Prova-Car is een soort menselijke, poëtische versie van de Formule1-wagen. Hij roept beelden op van oude, ooit revolutionaire technologische prototypes. Met werken als deze Prova-Car verwijst Panamarenko naar het beeld van de ingenieur-kunstenaar. Tegelijk relativeert hij dat beeld. De ‘uitvindingen’ van Panamarenko zijn immers niet bedoeld om echt te functioneren, het zijn in de eerste plaats kunstwerken. Techniek staat in Panamarenko’s werk ten dienste van de poëzie.
