Over het vrouwengezicht op de achtergrond van deze tekening zegt Panamarenko dat het veeleer toevallig is ontstaan. "Ik zag het vrouwengezicht ineens verschijnen in de plekken op het papier. Je kent dat wel, als je een tijdje naar plekken op de muur blijft staren, dan zie je soms heel herkenbare figuren in, maar vroeger zag ik alleen maar olifanten en paardenkoppen en zo... Nu verandert dat allemaal. Ik had nooit gedacht dat ik met een vrouw zou kunnen overeenkomen. Waar die mee bezig zijn, dacht ik altijd, dat interesseert geen mens, maar toch: het gaat".