Hans Op de Beeck studeerde Vrije Kunsten aan de Kunsthogeschool Sint-Lukas te Brussel. Nadien volgde hij een postgraduaat aan het HISK (Antwerpen) en de Rijksakademie (Amsterdam). In 2002-2003 nam hij deel aan het MoMA-P.S.1 Studio Program (New York).
Multi-disciplinair beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck maakt en presenteert hedendaagse denkbeeldige urbane en interieur locaties, situaties en omgevingen die de toeschouwer bekend voorkomen. Dit houdt zowel stille, verlaten plaatsen om te reflecteren in als drukbevolkte omgevingen die ons iets duidelijk maken over hoe wij nu leven, welke levenspatronen wij volgen en hoe we omgaan met tijd, ruimte en anderen.
Op de Beecks beeldtaal is stil en terughoudend en verwijst naar de grote levensvragen. Afwisselend ernstig en ironisch stelt hij vragen die onbeantwoord blijven, zonder echter te veroordelen. De kunstenaar ziet zijn werk als een manier om met de melancholie en de absurditeit van het menselijke bestaan om te gaan.
Vanaf 2001, toen hij winnaar werd van de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst, kreeg hij alom bekendheid met zijn artistiek werk onder de vorm van grootschalig opgevatte installaties. Daarbij wendt hij verschillende kunstvormen aan zoals fotowerk en video, uitgewerkte sculpturen, verhalen en animatiefilm met muziek van Georges Asperghis.
Hij rekent de Hollandse meester Johannes Vermeer tot zijn grote voorbeeld wegens diens zijn perfect geënsceneerde composities die als authentiek ervaren worden. De kunstenaar stelt dat het huidige kunstmuseum voor de bezoeker een mijmerplek, bijna een bezinningsruimte is, waar men tot zichzelf kan komen, een functie die voorheen aan een kerkruimte toebedeeld werd.
